Nie da się ukryć, że każdy rodzic pragnie, aby jego pociecha rozwijała się bez większych problemów. Dzieci, u których motoryka mała nie rozwija się w sposób prawidłowy, mają problemy z koncentracją, koordynacją ruchową, a także z wykonywaniem wszelkich zadań, które wymagają zdolności manualnych. Warto zauważyć, że motorykę małą rozwija terapia ręki, która w większości przypadków jest prowadzona przez specjalnego terapeutę. Z tego tekstu dowiesz się, na czym polega terapia ręki oraz kiedy dziecko powinno z niej skorzystać.
Motoryka mała – co to jest?
Motoryka mała jest związana przede wszystkim z ruchami rąk, dłoni, a także palców. Musimy pamiętać o tym, że ręce służą nam nie tylko do konkretnych czynności, jakich jak podnoszenie ciężarów, lecz także do wykonywania zadań, które w ogromnym stopniu wymagają od nas skupienia oraz precyzji. Okazuje się jednak, że brak zdolności manualnych dość często może wynikać z braku cierpliwości, ze zbyt dużego lub małego napięcia mięśniowego, lub nieprawidłowej postawy w pozycji siedzącej.
Motoryka mała – podstawowe umiejętności
Czynności związane z motoryką małą, w większości przypadków są zdeterminowane poprzez naśladowanie innych osób, czyli m.in. motorykę dużą i koordynację wzrokowo-ruchową. W trakcie wykształcania motoryki małej maluch rozwija podstawowe umiejętności związane z kontrolowaniem ruchu rąk i palców. Niezwykle ważne jest także skoordynowanie pracy i ruchu obu rąk jednocześnie. Jeśli zauważymy jakiekolwiek zaburzenia w związane z rozwojem motoryki małej, powinniśmy zgłosić się do specjalisty, który pokaże nam, niezbędne będą ćwiczenia korekcyjne stymulujące rozwój oraz niwelujące tego typu zaburzenia.
Terapia ręki – co warto o niej wiedzieć?
Warto zauważyć, że nieprawidłowy rozwój motoryczny wpływa negatywnie na rozwój ręki. Terapia w tym zakresie opiera się przede wszystkim na usprawnianiu małej motoryki. Zaliczamy do niej precyzyjne ruchy rąk, dłoni i palców. W takiej sytuacji poszczególne ćwiczenia są dobierane przez terapeutę indywidualnie do potrzeb malucha. Terapia ręki zawsze powinna być poprzedzona konkretną diagnozą skoncentrowaną na rozpoznaniu stopnia trudności u dziecka. Nie należy rehabilitować pociechy na własną rękę, ponieważ możemy pogorszyć jego stan. Terapię ręki można prowadzić indywidualnie, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby połączyć ją z terapią integracji sensorycznej.
Jak wygląda terapia?
Na samym początku ćwiczenia skupiają się przede wszystkim na obręczy barkowej oraz kończynach górnych. Następnym krokiem w terapii jest rozwijanie motoryki małej. Do motoryki małej zaliczamy wszystkie zdolności manualne dziecka oraz poprawę ruchów precyzyjnych. W podejściu całościowym tego typu terapia obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych, warto pamiętać, że zalicza się także do niej normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od zaburzeń, jakie występują, praca z maluchem, opiera się m.in. na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych, skoordynowaniu pracy oburącz czy doskonaleniu zdolności chwytu.
Najwyższym stopniem umiejętności motorycznych jest grafomotoryka. Grafomotoryka to wszelkie czynności związane z pisaniem i rysowaniem. Musimy także pamiętać o tym, że terapia ręki to ćwiczenia całego ciała, a nie tylko ćwiczenia palców i dłoni. Podczas terapii ręki nie należy skupiać się wyłącznie na usprawnianiu poszczególnych części składowych. Postrzegając ją całościowo, będziemy w stanie rozwijać także świadomość ciała.
Nie zapominajmy o tym, że terapia ręki dziecka musi być przede wszystkim przemyślana i kompleksowa. Nie może ona polegać wyłącznie na częstych zabawach masami plastycznymi. Tego typu terapia to proces terapeutyczny, którego prawie ostatnim elementem będzie praca przy stoliku z narzędziem do pisania.
